ประสบการณ์ฝึกงาน บริษัท Security แห่งหนึ่ง...

                สวัสดีคร๊าบบ วันนี้เจ้าของบล็อกขอแชร์ประสบการณ์ในการฝึกงานบริษัท Security แห่งหนึ่งไม่ขอเอ่ยนาม ตอนนั้นเจ้าของบล็อกเริ่มสนใจในเรื่องของ Security (ตอนนั้นยังไม่มีความรู้หรือข้อมูล ข่าวคราว ต่าง ๆ เกี่ยวกับวงการนี้เลย) เจ้าของบล็อกก็เริ่มอยากจะหาที่ฝึกงานดี ๆ ซักที่เอาไว้เรียนรู้ทักษะต่าง ๆ ( พูดง่าย ๆ ตอนนั้นอยากเป็น Hacker ) แล้วเจ้าของบล็อกก็ดันไป Search เจอบริษัทนึง เป็นบริษัทที่มี Profile ดีเลยทีเดียวฮ่า ๆ ๆ เพราะทำให้เจ้าของบล็อกเชื่อสนิทเลย คือแบบเจอเว็ปบริษัทนี้แล้วอยากมาฝึกงานที่นี่เลยทีเดียว = =! และในตอนนั้นเองบริษัทนี้ก็เปิดรับสมัครนักศึกษาฝึกงานเช่นกัน โอ้ยยย อะไรมันจะประจวบเหมาะขนาดนี้เนี่ย (ดีใจสุด ๆ ) เขาก็นัดวันมาสัมภาษครับ วัดคุณสมบัตินิดหน่อย แต่หารู้ไม่ว่าสถานที่นี้มันหักมุมสุด ๆ เหอะ ๆ (อยากรู้อ่านต่อไปครับ)

                เมื่อมาถึงวันสัมภาษ วันแรกเจ้าของบล็อกดันไปสายมาก คือในตารางเวลาที่นัดสัมภาษนั้น เขานัดตอน 13.00 น. ครับ แต่เจ้าของบล็อกดันไปเกือบ 14.oo น. โอยย แค่นัดสัมภาษวันแรกก็มาสายเลย T^T เจ้าของบล็อกก็เดินมาเรื่อย ๆ หาบริษัทว่าอยู่ไหนหว่าา เอ.. หายังไงก็หาไม่เห็น ก็เลยลองโทรถามทาง พอเดินตามมาเท่านั่น ก็เห็นบ้านหลังนึง เขียนชื่อบริษัทหน้าประตูทางเข้า เอ๊ะ ที่นี่ นี่หว่า ก็เข้าไปดูโอ้โหพนักงานบริษัทนี้เยอะมาก มีแต่คนเทพ ๆ แน่ O_O! ตอนนั้นนึกว่าจะสัมภาษเสร็จหมดแล้ว แต่.. ยังครับเขานั่งบรรยาย product อะไรก็ไม่รู้ โฆษณานู่นนี่นั่น จนเกือบ 17.00 น. (เห้ย..นี่มันเลยเวลาสัมภาษแล้วนี่หว่า = =!) หลังจากบรรยาย product เสร็จก็เริ่มสัมภาษเลย เกรงสุด ๆ ครับ เพราะเขานัดเรียกทีละ 3 คน ตอนนั้นมีรุ่นพี่ ป.ตรี แล้วก็ ป.โท เข้าไปด้วย มีเจ้าของบล็อกคนเดียวที่ยังอยู่ ปวช 2 (ตูจะไหวปะเนี่ย มีแต่รุ่นพี่ทั้งนั้น) 

                เมื่อเริ่ม ก็สัมภาษรุ่นพี่ก่อน แต่ละคนเสนอโปรเจคโหดทั้งนั้น สกิลอย่างเทพ ตอนนั้นสิ่งที่เจ้าของบล็อกเตรียมไปก็คือ Cert แข่งอนิเมชั่นระดับภาค แค่นั่นแล้วก็ resume แผ่นนึง ซึ่งใน resume ก็กากกว่าเพื่อนด้วย ฮ่า ๆ ๆ สกิลตอนนั้นมีแค่ภาษา c แบบซุปเปอร์โคตร basic ศึกษาถึงแค่ loop ไม่มีสกิลเรื่อง oop เลย array ก็ยังกาก ๆ...  หลังจากสัมภาษก็คอยภาวนาขอให้ได้เข้าฝึกงานที่นี่ ถ้าได้ฝึกงานที่นี่คิดว่าต้องมีแต่เรื่องดี ๆ แน่ ศึกษาอะไรก็จะมีคนแนะนำแนวทางให้แน่ ๆ จบจากนี่ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองได้แน่ ๆ... และวันนั้นก็มาถึงบริษัทแห่งนั้นได้ติดต่อกลับมา บอกว่าสัมภาษผ่านแล้วให้มาฝึกงานได้ เจ้าของบล็อกก็กำหนดวันเริ่มฝึกงาน ก็คือ 15 มีนาคม 2557 - 30 กัุนยายน 2557 เอาละได้ที่ฝึกงานดี ๆ แล้ว ฝึกไปแม่ม 6 เดือนเลยย ฮ้าาา ๆ จบจากนี่ต้องเทพแน่นอน                เมื่อถึงเวลาเริ่มฝึกงานจริงความมุ่งมั่น ความตั้งใจเกิน 100 ไปหน้าบริษัท... รั้วประตูล็อค O_O! เห้ย กดกริ่ง ๆ ๆ ไม่มีใครออกมา ณ เวลาขณะนั้นแม่มดันปวด ..ี้ ซะงั้น สาสส ตอนนั้นรีบหาเบอร์โทรศัพท์บริษัท หาในลิส กรรม ไม่ได้ member ไว้ 3G ก็ไม่ได้สมัคร ทำไงจะเข้าบริษัทได้เนี่ยปวด... นะว้อยย ฮ่าา ๆ สุดท้ายก็ได้เข้า เจ้าของบล็อกให้แม่เข้าเฟสบริษัทแล้วบอกเบอร์โทรมา นึกว่าจะตายหน้าบริษัท = =!

                หลังจากออกห้องน้ำมานึกได้ว่าตอนนั้นเห็นพนักงานเยอะกว่านี้นี่หว่า แต่ทำไมตอนนี้เห็นอยู่ 2 คน คือ คนจีนคนนึง (พูดไทยได้) แล้วก็ CEO ก็คุยกันแนะนำกันให้รู้จัก ก็ได้รู้ว่า ออวันนี้บริษัทไม่เปิด ก็เลยไม่มีใครมา ต้องรอวันจันทร์ วันแรกก็ไม่มีไรมาก คุยแนะนำกันเฉย ๆ ครับ.. และแล้วก็มาถึงวันจันทร์ ความจริงก็ได้ประจักษ์ เมื่อผมมาทำงานและเห็นว่าไม่มีพนักงานน่าเก่าอยู่เลย มีแต่หน้าใหม่ ถามไปถามมา อ้าวนักศึกษาฝึกงานด้วยกันนี่นา อืม..และนี่ก็คือความจริงหนึ่งประการทั้งบริษัทมีแค่ CEO 1 คน และพนักงานจริง ๆ อีก 1 คน คือ พี่ คนจีน ที่เหลือที่เห็นเยอะ ๆ คือนักศึกษาฝึกงานทั้งหมด

(ขอเป็นแนะนำประสบการณ์ตรง ๆเลยละกัน)
         
       
                เมื่อระยะเวลาผ่านไปหลาย ๆ อย่างก็เริ่มประจักษ์ ความมุ่งมันที่เคยมีเกินร้อยก็เริ่มหาย ๆ ไป เพราะอะไร? (ไม่ใช่แค่ผมคนเดียว นศ ฝึกงานทุก ๆ คนที่ฝึกงานที่นี่วันแรกความตั้งใจเกินร้อยหมดแค่ใช้เวลาพิสูจน์เท่านั้นแหละ ) ฮ่าา ๆ มาดูกันครับ

  • สวัสดิการที่นี่ พักฟรี อยู่ฟรี มีแอร์ให้แต่ไม่เปิด (เปลืองไฟ ไม่มีเงินจ่าย?)
  • มีข้าวกลางวันเลี้ยงให้นักศึกษาฝึกงานทุกคน แต่ให้ตังมา 100 กว่าบาทไปซื้อกับมา แล้วหุงข้าวกินกันเอง
  • อ้างว่าถ้าหากทำโปรเจคสำเร็จมีเงินค่าตอบแทนให้ (แต่ก็มี request มาเรื่อย ๆ ไม่จบซักที สรุปไม่มีใครได้เงิน)
  • สั่งงานเจ้าของบล็อกให้ทำอย่างนึง เจ้าของบล็อกก็ทำ ยังทำไม่เสร็จบอกให้ไปทำอีกอย่างนึง (เห้ยย คือแบบตอนนั้นยังไม่มีความรู้ขอศึกษาพื้นฐานก่อนได้มั้ย แล้วดันมีงานใหม่เข้ามาให้อีก ก็ต้องมาศึกษาเรื่องใหม่อีก)
  • เก้าอี้ข้าใครอย่าแต่ แหมหวงจัง ขยับนิดหน่อยก็ไม่ได้ ด่านักศึกษาฝึกงาน = =! (จริง ๆ ก็แค่ตักเตือนก็พอนะ)
  • โปรเจคทุกชิ้นของนักศึกษาฝึกงานทั้งนั้น
  • ถ้าหากปิดโปรเจคใหญ่ ๆ ได้จะพาไปเที่ยว แล้วก็เอารูปภาพสถานที่ท่องเที่ยวจากในเน็ตมาให้ดูแล้วบอกทำนองว่าเห็นมั้ยรุ่นนี้เขาปิดโปรเจคได้ผมก็พาไปเที่ยว (เขาคงคิดว่าเราไม่รู้ = =!)
  • มีรุ่นพี่นักศึกษา 2 คน อยู่ไม่ไหว จึงขอลาออก แต่บริษัท ดันไปด่าเขา ด่ามหาวิทยาลัยแล้วไป black list เขาอีก
  • พยายามทำ product ขึ้นมาเองโดยไป copy code แล้วเปลี่ยน logo เขา (open source)
  • เปิดคอร์สอบรมเนื้อหาเก่า ๆ เปิดวิดิโอจาก youtube ให้ดู intro ยาวเหยียด สาระจริง ๆ พอชั่วโมงมั้ยเนี่ย
  • พอมีโปรเจคมาเสนอให้นักศึกษาช่วยแนะนำ พวกเราก็แนะนำเท่าที่เราเห็นว่าอันไหนดีอันไหนไม่ดี แต่สุดท้าย ก็คิดว่าความคิดตัวเองถูกต้องที่สุด อ้าวแล้วจะมาขอคำแนะนำทำไมถ้าไม่ฟังคำคนอื่นแล้วคิดว่าตัวเองถูก
  • ลูกค้า Internet มีปัญหา ด่าลูกค้าครัช...(คือแบบ ลูกค้าก็มีทั้งคนที่มีพื้นฐานและไม่มีพื้นฐานด้านนี้ ก็ควรให้คำแนะนำดี ๆ แต่นี่แม่่งตะครอกใส่ลูกค้า ฮ่า ๆ ๆ เจริญละบริษัทนี้)
  • เมื่อมีนัดคุยงานมักจะพานักศึกษาไปด้วยด้วยเสมอ (นั่นก็คือเจ้าของบล็อกนั่นเอง = =!) เมื่อมีการสั่งน้ำสั่งของกิน ไม่เคยออกเองครัช ให้อีกคนที่นัดคุยงานด้วยออกแทน
  • เมื่ออยู่คนเดียวบ้านไม่เคยกวาดจานไม่เคยล้างขยะไม่เคยทิ้ง รอให้ นักศึกษาฝึกงานทำให้อย่างเดียว
  • คุยงานเรื่อง Security อ้างตัวเองว่าเป็น White hat เราไม่ทำอย่างงั้นอย่างนี้เราเป็น Ethical Hacking แต่ถ้ามันจำเป็นเราก็คงต้องเป็น Gray hat บ้าง แต่หารู้ไม่ แม่ง Dark ชัด ๆ
  • จ้างวิทยากรมาบรรยายในคลอสอบรม แล้วก็อัดวิดีโอไว้ เวลาอบรมครั้งหน้าจะได้ไม่ต้องจ้างอีก (จะเป็นวิทยากรซะเอง = =!) 
                จริง ๆ ก็มีเรื่องเยอะกว่านี้อยู่นะ แต่ว่าไว้ต่อภาค 2 แล้วกัน เขียนมาด้านลบอย่างเดียวเลย ฮ่า ๆ จริงด้านดีก็มีอยู่นะ อย่างเช่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เจ้าของบล็อกได้มารู้จักโลกของ Hardware พวก Controller  ได้แนวทางการศึกษาจากรุ่นพี่ที่ฝึกงานร่วมกัน ได้ผ่านประสบการณ์เลวร้ายร่วมกัน ฮ่า ๆ ๆ 

                เนื้อหาของวันนี้ก็ประมาณนี้ครับ เป็นประสบการณ์ของเจ้าของบล็อกที่ได้เจอมากับตัวเอง อาจจะไม่มีสาระเท่าไหร่แต่ก็อยากแชร์ให้รู้ว่าก็ยังมีบริษัทอย่างงี้อยู่อีก

                



                

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ว่าด้วยเรื่องหน่วยความจำ สิ่งที่หลายคนมองข้าม : รู้จักกับ Memory

คณิตศาสตร์กับโปรแกรมมิ่งมันเป็นยังไงนะ ตอนที่ 1 เกริ่นพีทาโกรัส

Pointer กับตัวแปร Array นะจ๊ะ.. [Back to basic แต่ไม่ basic]